Negatywne skutki szybkiego odchudzania

Spadek masy ciała w szybkim tempie nie często może powodować wiele negatywnych skutków. Stosowanie drastycznych diet często sprzyja chudnięciu, ale zazwyczaj tylko na krótką metę. 

Gdy ciało robi się szczuplejsze, to nie oznacza, że znika tylko tkanka tłuszczowa, ale również woda i masa mięśniowa. W przypadku stosowania restrykcyjnych diet, gdy spadek masy ciała jest zbyt szybki, organizm czerpie energię z mięśni, a nie z zapasowego tłuszczu. 

reklama

Odchudzając się, organizm traci mnóstwo wody. Im tempo chudnięcia jest szybsze, tym większej ilości wody pozbywa się ciało. Należy uzupełniać płyny regularnie i w adekwatnej ilości, ponieważ może dojść do niebezpiecznego odwodnienia. 

Dieta, w której nagle zmniejsza się dzienne spożycie kalorii z pożywienia może wywołać niebezpieczne dla zdrowia zaburzenia odżywiania - kompulsywne objadanie się, bulimię, anoreksję, ortoreksję oraz niedożywienie ilościowe i jakościowe organizmu. Z kolei częste stosowanie preparatów i herbatek przeczyszczających może doprowadzić do rozleniwienia jelit, a więc do problemów z wypróżnianiem. Rezultatem spożycia zbyt dużej ilości błonnika i niewielkiej ilości płynów są zaparcia. Aby ich uniknąć trzeba pić więcej wody (przynajmniej 1,5 l w ciągu dnia) i ograniczyć spożycie błonnika (zalecana porcja to około 25 – 30g dziennie). 

reklama

Zobacz również: "Czy wiesz ile kalorii potrzebuje Twój organizm?"

Bardzo ważna w walce z zaparciami jest aktywność fizyczna. Restrykcyjne odchudzanie często prowadzi również do zakwaszenia organizmu (zazwyczaj na skutek zbyt dużej ilości białka w diecie) oraz zaburzeń w gospodarce hormonalnej, które dotyczą najczęściej kobiet i dziewcząt. Z tego względu diet odchudzających nie powinny stosować nastolatki przed 18. rokiem życia. Towarzyszący intensywnym ćwiczeniom silny stres i ograniczanie ilości energii prowadzi do zwiększenia wytwarzania prolaktyny, która blokuje produkcję estrogenów i progesteronu w jajnikach. 

reklama

Pierwszym niepokojącym objawem zaburzeń hormonalnych jest rozregulowanie cyklu miesiączkowego, bóle głowy, dokuczliwe miesiączki i bolesność piersi. Diety niskoenergetyczne oraz te opierające się na jednym produkcie żywnościowym (tzw. monodiety), w których ogranicza się lub eliminuje większość pokarmów, często powodują niedobory ważnych substancji odżywczych (np. żelaza). W rezultacie pojawiają się zaburzenia pracy serca (w przypadku braku magnezu i potasu), niedokrwistość, ciągłe zmęczenie (niedobór witaminy B12, żelaza i kwasu foliowego), a także pogorszenie odporności na skutek niedostatecznej ilości kalorii i związków odżywczych z pożywienia. Tym samym organizm może gorzej radzić sobie z infekcjami. Ponadto deficyt wapnia, witaminy D i fosforu w diecie osłabia kości i powoduje ich kruchość. 

Zobacz również: "Odchudzanie po 40. roku życia. Jak schudnąć kiedy metabolizm zwalnia."

Ograniczenie spożycia kalorii spowalnia metabolizm, więc wszelkie procesy trawienne w przewodzie pokarmowym zachodzą znacznie wolniej. Pozostałe negatywne skutki szybkiego odchudzania to: drażliwość, chroniczne zmęczenie, problemy z koncentracją, kurcze mięśni, uczucie głodu, rozstępy i zmarszczki, częste odczuwanie zimna, zawroty głowy, wypadanie włosów, łamliwość paznokci, biegunka i tzw. efekt jo-jo, czyli szybki powrót do dawnej masy ciała. 

W celu uniknięcia niedoborów pokarmowych i innych poważnych powikłań zdrowotnych należy stosować urozmaiconą dietę zawierającą pełnowartościowe produkty. Proces odchudzania powinien przebiegać powoli, najlepiej, aby utrata masy ciała wynosiła około 0,5-1 kg na tydzień.